Dawamesk, Czyli Zapomniany Przysmak z Marihuany

Szczególnie podstępną ironią w globalnym prawodawstwie dotyczącym konopi indyjskich jest fakt, że niektóre z najbardziej znanych produktów konopnych pochodzą z krajów, w których obowiązuje absolutny zakaz marihuany. Wszyscy znają słynne odmiany haszyszu, pochodzące z Maroka czy Afganistanu.

W całej Afryce Północnej i na Wschodzie panuje bardzo ambiwalentna logika związana z konopiami indyjskimi. Pomimo drakońskich prześladowań, niektóre z najstarszych tradycyjnych preparatów konopi pochodzą właśnie z tych obszarów. Jednym z takich produktów jest dawamesk. Jest to przysmak zawierający masło z konopi indyjskich, który działa psychoaktywnie. Dawamesk pochodzi z Algierii, ale jest również rozpowszechniony w wielu innych krajach Afryki Północnej. Wydaje się, że w Europie ta słodka potrawa jest obecnie rzadko spotykana, ale odegrała dużą rolę w XIX wieku.

Psychoaktywna Konfitura

Głównym składnikiem dawamesku jest masło konopne. W tym przypadku jest ono tradycyjnie wytwarzane z liści. Chociaż liście zawierają stosunkowo niewiele THC, to działanie po spożyciu doustnym jest znacznie silniejsze niż w przypadku palenia. Jeśli ktoś pił makumbę, to wie o co chodzi. Masło konopne jest rafinowane przez zmieszanie go głównie z miodem, mielonymi pistacjami i migdałami. W zależności od przygotowania i regionu dodaje się różne przyprawy, takie jak cynamon, goździki i gałkę muszkatołową.

Warto w tym miejscu wspomnieć, że gałka muszkatołowa jest również psychoaktywna. Chociaż sam efekt gałki muszkatołowej występuje tylko w większych dawkach, to mieszanie niewielkich ilości z THC może nadać efektowi psychoaktywnemu szczególną nutę, podobną do znanego efektu otoczenia w różnych odmianach konopi. Gotowy dawamesk to zielona pasta, którą spożywa się w małych ilościach, najczęściej w czystej postaci nabierając ją na czubek noża lub jest nakładana na inne potrawy, takie jak chleb. Do tego często pije się kawę po arabsku.

Rozprzestrzenianie się w Europie w XIX wieku

Były takie czasy w Europie, kiedy konopie i inne narkotyki były szeroko rozpowszechnione. Stosowano je zarówno jako środek spożywczy, jak i lekarstwo. Na szczególną uwagę zasługuje tu XIX wiek. Dawamesk był wtedy znany w Europie i uważa się, że to słodkie danie przyczyniło się do znacznego zwiększenia popularności marihuany w naszych szerokościach geograficznych. Coraz większa popularność preparatów z konopi rozprzestrzeniała się w Europie poczynając na Francji. Jest to związane między innymi z podbojem Algierii przez Francję w latach 1830-1847.

W wyniku tego produkty z konopi, takie jak haszysz i dawamesk, dotarły do Europy. Dawamesk odgrywał szczególną rolę w klubie haszyszystów. Klub został założony w 1844 roku w Paryżu. Jego członkami byli głównie pisarze, poeci i psychologowie. Klub regularnie spotykał się w paryskim hotelu, aby upić się produktami z konopi przyjmowanymi doustnie, w tym również dawameskiem.

Już wtedy wiedziano o pobudzającym kreatywność i psychodelicznym działaniu konopi i wykorzystywano je do zdobywania nowych inspiracji i lepszego zrozumienia ludzkiej psychiki. Jacques-Joseph Moreau, założyciel klubu, był psychiatrą i lekarzem. Podczas podróży po Wschodzie w latach 1836–1840 poznał haszysz i dawamesk. Był tak zafascynowany ich efektem i ich potencjałem podnoszenia świadomości, że zabrał je ze sobą do Francji i założył klub haszyszystów.

Ważne Znaczenie w Tradycyjnej Medycynie

Nie wiadomo kiedy dokładnie dawamesk został po raz pierwszy wymieniony w literaturze, ale można założyć, że preparat ten był znany światu arabskiemu już w średniowieczu. W dziele „Kanon medycyny”, napisanym przez perskiego lekarza Awicennę w XI wieku, w niektórych miejscach wspomina się o doustnie przyjmowanych preparatach z konopi.

Konopie były już wtedy uważane za lekarstwo na różne dolegliwości. Również Jacques-Joseph Moreau był przekonany o ich skuteczności leczniczej i opublikował kilka prac na ten temat. Ponieważ sam był psychologiem, doszedł do wniosku, że za pomocą konopi można badać i leczyć choroby psychiczne. W swoich eksperymentach doszedł do wniosku, że silnie zmieniona perspektywa, wywołana przez dawameska, może uwolnić osoby z depresją od ślepych zaułków i w ten sposób ich wyleczyć.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *